|
شعرهای عاشقانه شعرهای عاشقانه درباره وبلاگ به وبلاگ من خوش آمدید آرشيو وبلاگ نويسندگان تا گریزان گشتی ای نیلوفری چشم از برم درغمت از لاغری ، چون شاخه ی نیلوفرم تا گرفتی از حریفان جام سیمین ، چون هلال چون شفق ، خونابه ی دل می چکد از ساغرم خفته ام امشب ،ولی در جای من دل سوخته صبحدم بینی که خیزد دود آه از بسترم تار و پود هستی ام بر باد رفت ، اما نرفت عاشقی ها از دلم ، دیوانگی ها از سرم شمع لرزان نیستم تا ماند از من اشک سرد آتشی جاوید باشد، در دل خاکسترم سرکشی آموخت بخت از یار ، یا آموخت یار شیوه ی بازیگری از طالع بازیگرم ؟ خاطرم را الفتی با اهل عالم نیست نیست کز جهانی دیگرند و از جهانی دیگرم گرچه ما را کار دل ، محروم از دنیا کند نگذرم از کار دل ، وز کار دنیا بگذرم شعر من رنگ شب و آهنگ غم دارد ، " رهی " زانکه دارد نسبتی ، با خاطر غم پرورم رهی معیری (دی ماه 1338 ) من دیوانه وار این شعر را دوست دارم شاعرش هم گمنام نیست ولی به خاطر زیبایی فوق العاده اش اینجا گذاشتم تا همه بتونن این شعر پر احساس و زیبا را ببینند . زهی عشق ، زهی عشق که ماراست ، خدایا چه نغزاست و چه خوب است و چه زیباست خدایا چه گرمیم،چه گرمیم،از این عشق چو خورشید چه پنهان و چه پنهان و چه پیداست خدایا زهی ماه ،زهی ماه ،زهی باده همراه که جان را و جهان را بیاراست خدایا زهی شور،زهی شورکه انگیخته عالم زهی کار،زهی بار که آنجاست ،خدایا زهر کوی،زهر کوییکی دود دگرگون دگر بار،دگربار چه سوداست خدایا نه دامی ست نه زنجیر، همه بسته چراییم؟ چه بند است چه زنجیر که برپاست خدایا چه نقشی است، چه نقشی است در این تابه دلها غریب است، غریب است، زبالاست ،خدایا خموشید، خموشید که تا فاش نگردید که اغیار گرفته است چپ و راست ، خدایا ای یوسف خوشنام ما ، خوش می روی بر بام ما ای در شکسته جام ما،ای بر دریده دام ما ای نور ما ، ای سور ما ، ای دولت منصور ما جوشی بنه در شور ما تا می شود انگور ما ای دلبر و مقصود ما، ای قبله و معبود ما آتش زدی درعود ما، نظاره کن در دود ما ای یار ما،عیار ما، دام دل خمار ما یا وامکش از کار ما، بستان گرو دستار ما در گل بماند پای دل، جان می دهم ، چه جای دل وز آتش سودای دل ، ای وای دل ، ای وای ما
ای عشق به نام عشق بدنام شدیم
پرواز ده از یک غرور در دام شدیم ،در دام شدیم یک جرعه کشیده کار ما را به جنون جان دگری زدیم و آرام شدیم
معنی این حرفها یعنی بیا از تمام کینه ها عاری شوی زخم یک پروانه را درمان کنی ، در کویر سینه ای جاری شوی .... ********************************** ای عشق تو را از حد برون می خواهم یعنی که فراتر از جنون می خواهم....
ای عشق بسی کشیدم از درد عذاب ای در زعشق برم تب و تاب ای دیر که اگر رازداری نکنی اینجاست که کار دل خراب است ، خراب
ای عشق ، ای عشق چه تلخ روزگار آمده است ... این عمر دو روز بی بهار آمد و رفت کوتاه به سال عمر ما این بود بزم یکدم ،یکدم چو سمند بی سوار آمد و رفت
بی وجود شعله از شمعش چه سود هر که عاشق گشت کم کم آب گشت جزء ناپاکش برفت و آب گشت ای اسیر عشق تن پرورده شد جزء خاکستر... پرده تن پاره کرد و دل نمود ... این همه غل و غش از بی عشقی است هر که بی عشق است از دل شسته است نیک بختی در وجود عشق است نیک بخت است آنکه با عشق داد دست ای جوانان زندگی مال شماست از چه رو در عشقتان چون و چراست از خودش هم روح انسان خسته شد زان دمی که با طمع پیوسته شد هیچ گاهی غصه خوردن خوب نیست هیچ گاهی غصه خوردن جامه ی محبوب نیست غصه هایت را بده درمان بجو یافت گردد غصه ها کوه به کوه دل مده بیهوده بر هر خار وخس خیز دیگر شکوه را خاموش کن رو صدای زندگی را گوش کن
ای دل آگه دلخوریها را بنه مرغ جان را بیشتر پرواز ده عشق یعنی شور و شادی و نشاط عشق یعنی باغ گل در یک حیاط زین جهان اندک توقع کافی است آنچه دست آریده کوشش وافی است عشق یعنی بزم شادی و سرور در دل شهر و نقاط سوت و کور
پيوندها
|
|||
 |
آمار
وب سایت: